Kabuki (歌舞伎) je vrsta tradicionalnog japanskog pozorišta u obliku igrane drame; nastalo krajem XVI i početkom XVII veka, oslikava tadašnje političke i društvene promene u zemlji, istorijske događaje, morale konflikte u ljubavnim odnosima i sl. Nasuprot starijim umetničkim oblicima kao što je no pozorište, koji su bili rezervisani za aristokratiju, kabuki je bio popularan među pripadnicima siromašnog staleža.
Sumo (相撲) rvanje je japanska borilačka veština i jedino u Japanu ima status profesionalnog sporta. prvi put se spominje u jednom zapisu iz 712. godine, koji opisuje kako je vlasništvo nad japanskim ostrvima odlučeno između bogova Takemikazuči i Takeminakata u rvačkoj borbi.
Sadou (茶道) je tradicionalna ceremonija pripremanja čaja, preuzeta iz Kine. Iako je glavna svrha uživati u čaju, način izvođenja, prostorija za čaj i dekoracija sobe za čaj su takođe važni.
Origami (折り紙) je tradicionalna japanska veština kreiranja modela od papira. Tradicinalno se koristi kvadrat ali postoji veliki broj modela koji se pravi i od drugačijih oblika papira - pravougaonika, trougla, osmougaonika itd. U Japanu se često koristi „vaši“ - specijalan papir čvršće strukture napravljen od pulpe dobijene iz kore nekoliko karakterističnih drvenastih vrsta koje rastu u Japanu.
Kimono (着物) je tradicionalni japanski odevni predmet. Najčešće se prepoznaje po dugačkim rukavima i pojasu. Uz kimono se nose tabi (japanske čarape) i tradicionalna japanska obuća.
Izraz kimono u našem jeziku često se koristi za sportsku odjeću koja se koristi prilikom vežbanja borilačkih veština. Ispravan naziv je keikogi (jap. keiko - vežba; gi - odeća, uniforma).
